Gmina Siedliszcze

położona jest na Polesiu Wołyńskim, w obrębie dwóch mniejszych jednostek geograficznych zwanych mezoregionami, tj. Obniżenia Dorohuckiego i Pagórów Chełmskich. Zachodnia jej część znajdująca się w obrębie Obniżenia Dorohuckiego charakteryzuje się typowym dla nizin równinnym krajobrazem z licznymi i rozległymi torfowiskami i ubogimi glebami typu bielicowego. Z rzadka tylko rzeźba terenu urozmaicana jest niewielkimi wzniesieniami o wysokości dochodzącej do 182 m npm. Bardziej urozmaicona pod względem krajobrazowym jest część wschodnia, zaliczana do  Pagórów Chełmskich. Występujące liczne wzgórza kredowe o zróżnicowanej wysokości od 180 do 233 m npm. oraz wypełnione torfami zagłębienia, nadają temu terenowi specyficznego charakteru.

Siedliszcze (osada)
usytuowane jest na wschodnim krańcu Obniżenia Dorohuckiego, a jej położenie określają współrzędne: 51° 2' szerokości geograficznej pomocnej i 23° 09' długości geograficznej wschodniej. Leży ona w pobliżu (2 km na północ) drogi międzynarodowej łączącej Chełm z Lublinem. W odległości 8 km na północny zachód przebiega linia kolejowa łącząca stację Jaszczów z kopalnią węgla kamiennego w Bogdance. Od najbliższej stacji kolejowej w Rejowcu Siedliszcze odległe jest o 12 km, natomiast odległość od Chełma wynosi 24 km. Przez osadę przebiega linia autobusowa, łącząca Chełm z Lublinem przez Łęczną oraz Piaski. Poza tym Siedliszcze łączy z okolicznymi miejscowościami szereg linii lokalnych.

Gleby
Podłożem macierzystym dla gleb gminy Siedliszcze są utwory węglanowe kredy górnej i trzeciorzędu, osady lodowcowe wodnolodowcowe (piaski i gliny) oraz namuły i torfy.
W podziale na rejony przyrodniczo-rolnicze Lubelszczyzny oraz Gminy leży na pograniczu terenów nizinnych północnych (Rejon Obniżenie Dorohuckie) oraz rejony terenów wyżynnych (Pagóry Chełmskie). Oba rejony cechuje skomplikowana mozaika glebowa w postaci płatów gleb wytworzonych z piasków i glin (na znacznych powierzchniach niecałkowitych nakredowych), po gleby semi- i hydrogeniczne oraz rędziny kredowe. Są to głównie gleby mineralne lekkie, lokalnie czarne ziemie oraz w bez odpływowych zagłębieniach gleby murszowo-torfowe. Zmienność glebową uzupełniają skomplikowane stosunki wodne, różnicujące dodatkowo pokrywę gleb oraz średnio nasilone zjawisko erozji (w obrębie pagórów). Są to przeważnie gleby średniej wartości.

Surowce mineralne
W obrębie Gminy występują następujące surowce mineralne: ziemia krzemionkowa, piaski i pospółka, wapienie i margle, węgiel kamienny, torfy. Obszar Gminy obejmują dwa obszary górnicze, utworzone dla złóż węgla kamiennego Ludwinów i Puchaczów II. W przeszłości dla celów opałowych i rolniczych w licznych punktach eksploatowany był torf. Rozważana jest również budowa elektrociepłowni w Woli Korybutowej.

Sieć wodna
Gmina Siedliszcze położona jest w dorzeczu Wieprza. Obszar gminy przecina rzeka Mogielnica, prawy dopływ Wieprza, która wraz z dopływami oraz kanałem Wieprz-Krzna odprowadza wody powierzchniowe w kierunku północno-zachodnim. Sieć naturalnych wód powierzchniowych uzupełniają oczka bagienne o zmiennym poziomie lustra wody uzależnionym od pory roku i ilości opadów atmosferycznych oraz antropogeniczne zbiorniki w postaci wypełnionych wodą wyrobisk potorfowych. Dla regulacji stosunków wodnych w obrębie Gminy, projektowana jest budowa 4 zbiorników retencyjnych: Bezek, Mogielnica, Majdan Zahorodyński i Wojciechów. Zbiornik w Majdanie Zahorodyńskim o pow. 52 ha oddany został do użytku w 2001 r. Wody podziemne w obrębie Gminy reprezentują wody poziomu czwartorzędowego i kredowego.

Zbiorowisko roślinne
Gmina Siedliszcze ma typowo rolniczy charakter. Największą część Gminy zajmują użytki rolne (88%), porozdzielane płaskimi, podmokłymi i zatorfionymi dolinami cieków wodnych oraz nielicznymi, rozproszonymi zadrzewieniami i niewielkimi lasami.
Na terenie Gminy nie występują większe kompleksy leśne. Największy w Gminie obszar leśny znajduje się w jej części północnej - w rejonie miejscowości Dębowce i Kulik. Mniejsze obszary leśne znajdują się w południowej i wschodniej części Gminy (Popski Las i na wschód od m. Bezek).

Klimat
okolic Siedliszcza nie różni się od klimatu całego regionu i należy do typu klimatu umiarkowanego pewnych cechach klimatu kontynentalnego. Najcieplejszym miesiącem roku jest lipiec (średnia 18,5°), najchłodniejszym - styczeń (-4,5°) średnia roczna temperatura powietrza wynosi około 7,3 średnia roczna opadów wynosi 560 mm, przy średniej krajowej 600 mm. Wy stępują tu najczęściej wiatry zachodnie (w 45%).

Charakter gminy
Gmina Siedliszcze ma typowo rolniczy charakter. W strukturze użytkowania gruntów przeważają użytki rolne, które zajmują 88% powierzchni gminy (tj. 13062 ha), z czego większość przypada na grunty orne (9330 ha). Trwałe użytki zielone zajmują 3644 ha, z czego zdecydowana większość przypada na łąki (2636 ha). Powierzchnia sadów jest znikoma. Zajmują one zaledwie 88 ha. Nieużytki oraz tereny różne zajmują 1630 ha. Zalesienie gminy jest niewielkie. Lasy i grunty leśne zajmują łącznie 698 ha (3,3% ogólnej powierzchni), w tym lasy państwowe - 306 ha i lasy prywatne 129 ha.